# 28 Uit het oog verloren – deel 3

Enige maanden later ben ik, als een heuse detective, in het achtste arrondissement van Parijs op zaak gegaan naar de Galerie Ecalle, in de hoop de antecedenten van de op het etiket vermelde schilder Desgranges te kunnen achterhalen. Maar op de hoek van de Rue Faubourg Saint-Honoré en de Rue Royale, een chique buurt, vol banken, modezaken en veel nieuwbouw, vond ik geen spoor meer van een galerie op nummer 3. Niemand kon zich daar een galerie herinneren.
Een bezoek aan de eveneens op het schilderij vermelde Rue du Boccador zou nu een logisch gevolg zijn geweest. Deze kleine straat ligt tussen de Avenue Marceau en de Avenue Montaigne, vanaf de Rond Point des Champs Elyssées naar de Plaçe de l’Alma, vlak bij de Pont waar prinses Diana verongelukte en waar nog dagelijks bloemen en briefjes worden neergelegd.
Ik besloot deze tocht nog even uit te stellen en eerst mijn speurtocht voort te zetten in de mairie van het achtste. Helaas bleken de historische arrondissements-archieven elders centraal te zijn ondergebracht. Een behulpzaam meisje dat mijn verhaal interessant vond, verwees me naar de bibliotheek vlakbij. Daar liet een oudere bibliothecaresse me zoeken in de Dictionaire des Peintres Français, waarin ik tot mijn grote geluk vier verschillende Desgranges aantrof. De eerste, een miniaturiste uit de XVIIe eeuw, viel direct af. Een van de andere drie moest wel mijn schilder Desgranges zijn.

De eerste van deze drie, Félix-Léopold Desgranges, was schilder van landschappen. Hij werkte in de XXe eeuw en had geëxposeerd in de Salon des Tuileries met Toulonse landschappen. Hij zou mijn Desgranges kunnen zijn. Vervolgens vond ik Gérard-Alain-Guillaume Desgranges, geboren in Coutances in Normandië, schilder en beeld-houwer, buiten mededinging deelnemer aan de Salon des Artistes Français in 1936 en tevens leerling van zijn vader: Guillaume-Jacques- François Desgranges, geboren in Avranches, op 10 februari 1886. Hij won op de Salon des Artistes Français in 1925 de gouden medaille. Zijn werk wordt geconserveerd in de Musea van Nantes, Coutances en Avranches, zo las ik.

Mijn onderzoek tot zover liet nog tal van vragen open. Wie was mevrouw Prinet van de Rue du Boccador, die destijds de expositie in de Galerie Ecalle bezocht en tot de aankoop van dit werk besloot? En de Galerie Ecalle: wat is daarmee gebeurd? Bestond er ook een catalogus van deze expositie van Desgranges? Bestaan er publicaties over die Salons? En de musea in Nantes, Coutances en Avranches: wat hebben zij van Desgranges in hun collectie? En hoe is dat schilderij van Mevrouw Prinet beland in een hotel in de Vogezen? Waar heeft het voordien gehangen, in welke huizen, door wiens ogen bekeken? Allemaal vragen die erom riepen beantwoord te worden. De schilder en het ontstaan van dit werk kwamen maar langzaamaan dichterbij.